Hanna’s wintervacht begint nu eindelijk los te laten. Wanneer de lange doffe haren van haar winterjas beginnen los te komen verschijnt er een mooi donkerrood zomervachtje. Het wordt nu pas echt duidelijk dat Hanna het zwaar heeft gehad afgelopen winter. Tijdens de ijskoude sneeuwperiode in februari kreeg ze last van een ontstoken kies en werd het voor haar een probleem om hooi te eten, ze maakte er proppen van die ze weer uitspuugde. Met nachten van -15 graden en een dik pak sneeuw moest ze erg haar best doen om zichzelf warm te houden. Dankzij haar mega dikke vacht heeft ze het gelukkig niet koud gehad. Maar ondanks de vele emmers geweekte hooibrokken, luzernebrokken en haver zijn de sporen van het geen gras kunnen eten door de sneeuw zichtbaar in haar lichamelijke conditie.

Niet alleen Hanna heeft ingeleverd deze winter, ook bij Noah zijn de ribben goed zichtbaar na deze koude periode ondanks onbeperkt hooi, twee maal daags haver en luzernebrokken. Maar ook bij hem heeft het dikke pak sneeuw ervoor gezorgd dat hij niet voldoende kon grazen. Gelukkig is het voorjaar gekomen en groeit het gras harder dan de voorgaande jaren door de vele regen die we tot nu toe hebben gehad. Het voorjaar en de vroege zomer is dan ook het natuurlijke moment om weer aan te komen in gewicht en het lichaam weer te voorzien van een voorraad om de volgende winter mee door te komen.

• 

• 

Helaas doen we het vaak anders bij onze paarden en gaan we juist tegen dit natuurlijke ritme in. De meeste paarden zijn het hele jaar op gewicht of hebben al overgewicht met het gevolg dat het voorjaarsgras dan te veel voor ze is, met stofwisselingsproblemen tot gevolg.
Het begrenzen van de inname van het voorjaarsgras wordt dan als een oplossing gezien. Door bijvoorbeeld strookbegrazing, het gebruik van een graaskorf of het helemaal onthouden van gras. Maar dit betekent wel dat de paarden dan waardevolle voedingsstoffen missen die juist in het voorjaarsgras voorkomen en ook belangrijke kruiden missen die het lichaam ondersteunen bij het opschonen ervan. Deze ontgiftende planten komen juist in het voorjaar in grote getale voor, hierbij kun je bijvoorbeeld denken aan paardenbloemen.
In het verloop van het jaar neemt de hoeveelheid energie in de grassen en kruiden langzaam af en komen er door de rijping van de planten meer vezels in de structuur. Dit is vooral in de herfst het geval zodat in de winter de vezels die ze nodig hebben om warm te blijven beschikbaar zijn. Daarnaast spreken ze ook hun vetreserves aan voor de benodigde energie.

Het is dus natuurlijker om in plaats van in de winter bij te voeren het paard pas in het voorjaar weer op gewicht te laten komen in een geschikte wei. Een weide met niet alleen een grote verscheidenheid aan grassen maar ook een grote diversiteit aan kruiden. Dit past meer in het natuurlijke ritme van de stofwisseling. Let wel op dat ik er vanuit ga dat er in de winter ook weidegang mogelijk moet zijn en tevens dat de paarden niet gereden worden en hier dus geen energie onnodig mee kwijt raken.

Het is naar mijn idee dus helemaal niet ongezond wanneer je paard slanker uit de winter komt. Ook ben ik van mening dat doordat we onze paarden het hele jaar rond rijk voeren en ook nog extreem beschermen met warme stallen en dikke dekens het de stofwisseling niet ten goede komt met verstoringen tot gevolg. Wanneer paarden 24/7 ruwvoer tot hun beschikking hebben en een plek hebben om te schuilen tegen weer en wind dan kunnen ze zich heel goed zelf warm houden en op een natuurlijke manier de winter door komen, ook met het nodige gewichtsverlies. Wanneer een paard ouder wordt en bijvoorbeeld gebitsproblemen heeft is er natuurlijk wel extra aandacht nodig zodat het dier warm blijft maar zelfs hier denk ik dat afvallen in een bepaalde mate niet per se slecht hoeft te zijn.