Een veel voorkomend ‘probleem’ bij paarden is singelnijd. Noah heeft hier ook erg veel last van gehad. Zodra er iets op zijn rug werd gelegd gingen de oren naar achter en probeerde hij weg te lopen en wanneer er iets onder zijn buik door ging beet hij. Meestal naar zijn eigen boeg en een enkele keer naar achteren richting mij. Noah heeft altijd singelnijd gehad. Ik zag natuurlijk wat hij deed en ik vond dit niet normaal dus ik ging opzoek naar een oplossing. Nieuw zadel, zadelkussen opnieuw laten vullen, verschillende bomen erin. Ook nog verschillende soorten singels, neopreensingel, singel met elastiek, ergonomische singel, bontje om de singel geprobeerd en vervolgens nog verschillende zadelonderleggers en een Bareback-pad. De laatste stap zou een boomlooszadel zijn geweest.
Het werd mij niet duidelijk waar de singelnijd vandaan kwam. Is het de druk om de buik, is het de druk op de rug of komt het doordat de ribbenkast zich niet natuurlijk kan bewegen omdat die aangesnoerd is. Zouden er organen in de knel zitten doordat de beweging van de ribbenkast beperkt is of zouden het zelfs maagzweren kunnen zijn?
Ook zou Noah het zadel gekoppeld kunnen hebben aan de volgende stap namelijk het rijden dat hij kennelijk niet als prettig ervaart.

• 

• 

• 

Ik heb verschillende zadels geprobeerd. Maar aan Noah zijn gezicht te zien was hij met geen enkele optie tevreden.

Het gereserveerde test-boomlooszadel is er nooit gekomen dus ik weet niet hoe hij hierop gereageerd zou hebben. Helaas verdween Noah’s kreupelheid niet meer na de rijpauzes die ik steeds inlaste. In het begin hielpen pauzes van een aantal dagen tussen de ritten door wel. Deze pauzes moesten steeds langer worden gemaakt en toch liep hij weer kreupel elke keer dat ik gereden had. Uit onderzoek met röntgenfoto’s en echo’s kwamen we er achter dat de kreupelheid werd veroorzaakt door artrose. Ook hiervoor kan je vele middelen kopen die het probleem zouden kunnen verlichten. MSM, glucosamine, chondroitin, boswellia en duivelsklauw zowel in poedervorm als vloeibaar. Al dan niet in een speciale mix. Groenlipmossel stond als volgende op de lijst om te proberen.

Het duurde dus best lang voordat ik in de gaten had dat ik alleen maar ‘pleisters aan het plakken’ was. Ik probeerde problemen op te lossen zonder in de gaten te hebben waardoor ze ontstonden. Deze ‘pleisters’ zouden ervoor moeten zorgen dat ik nog met Noah kon rijden. Het kwartje viel pas toen er door een arts in een kliniek gezegd werd dat we hem in moesten laten slapen. Ik begreep dit niet want als ik nooit meer zou rijden dan was er toch geen probleem meer als we hem op die manier pijnvrij konden krijgen. We kregen voor een aantal dagen sterke pijnstilling mee zodat we aan het idee konden wennen dat Noah er binnenkort niet meer zou zijn. Deze stap hebben we gelukkig niet gezet, hier kan je daar meer over lezen. En de groenlipmossel hebben we nooit geprobeerd.

De laatste tijd valt het mij op dat er veel ‘pleisters geplakt worden’ om hoe dan ook te kunnen rijden. Ook zijn er veel ‘pleisters’ die niet herkend worden als ‘pleisters’ maar die als normaal worden beschouwd. Hierbij denk ik bijvoorbeeld aan hoefbescherming. Niets biedt echter een blijvende oplossing want er duiken steeds weer nieuwe problemen op. Terwijl de eigenlijke oplossing eigenlijk heel simpel is. De juiste natuurlijke voeding, goede huisvesting, hoefverzorging en onbelaste natuurlijke beweging. Hier is rijden niet in te passen.
Want alleen zo is er een mogelijkheid tot het stoppen van de ontwikkeling van artrose die veroorzaakt wordt door onjuiste belasting. Op deze manier is de pijn bij Noah blijvend verdwenen zonder medicijnen en loopt hij zelfs niet alleen niet meer kreupel maar gaat hij soms zoals vroeger ook weer bokkend door de wei.

Ik heb gemerkt dat het stoppen met rijden niet hoeft te betekenen dat je je paard met pensioen doet, zoals vaak wordt gezegd. Het is alleen een nieuwe weg, een weg naar blijvend herstel van je paard en een mogelijkheid om samen nieuwe wegen te bewandelen.

Bron:
www.hufgesundheit-strasser.com/arthrosen/